riderblog - motoblogi społecznoœci scigacz.pl

Tak, zostałem zaproszony na wspomnianą imprezę, chociaż trzeba zaznaczyć, że nie była to prezentacja ogólnopolska, a lokalnie gdańska, zaś samo zaproszenie dotarło do mnie nieco naokoło, bo za pośrednictwem chłopaków z 3MM Racing Academy. Poza podziwianiem pachnących salonem bawarskich maszyn, miałem też być żywym (to ważne) dowodem na to, że szkolenia organizowane przez 3MM są „pro” i ogólnie fajne i nawet brzuchaty prezes na maszynie z garami wystającymi na boki da radę je zaliczyć, ścierając slidery, a nie lakier z pokryw cylindrów. Być może niezupełnie pasuje to do zakresu obowiązków VIP-a, ale słyszałem, że początki VIP-owania bywają trudne ;-)

Zanim przejdę do samej imprezy, to jeszcze kilka zdań o 3MM. Chłopaki nadal działają i to dosyć prężnie, co mnie niezmiernie cieszy. Zamierzam się jeszcze do nich wybrać, niech no tylko w końcu złożę Dziadka Gixa! A trzeba się śpieszyć, bo Maciek i Marcin zaczynają zdobywać na tyle dobrą markę w środowisku, że robi się u nich trochę tłoczno. Wiec korzystajcie póki możecie i zapisujcie się na ich kursy, bo jak zostaną sławni, to podniosą ceny, a wszystkie terminy wykupią u nich korporacje. A wtedy to się nawet po autografy nie dopchacie;-)

Pierwsza corpo-jaskółka już jest, pod postacią klubu BMW Polska i ich umowy z chłopakami na prowadzenie szkoleń w tym roku. Stąd obecność 3MM na imprezie BMW, chociaż torówka przez nich zaprezentowana, to Honda.

Impreza... Cóż, trochę liczyłem na możliwość niezobowiązującego wypróbowania jednej, czy dwóch maszyn i się nie doliczyłem. Pozostało oglądanie, co pomimo pewnego zatłoczenia nie było aż tak trudne. Otóż zdecydowana większość towarzystwa przejawiała przewagę zainteresowań po stronie darmowego napitku i elektrycznie regulowanej szyby w jakimś bawarskim turystyku, o którym wiem tylko tyle, że miał boksera i zupełnie mnie nie interesował. Z tego powodu do dzisiaj nie wiem, co to była za maszyna. Pamiętam za to, że był tam też nowy GS, który również mnie zupełnie nie interesował, ale zapadł mi w pamięć za sprawą pirueta wykręconego w podparciu podczas próbnego „wejścia”, czy może raczej „wjazdu”. Byłem tam dla dwóch zupełnie innych maszyn.

Na początek bawarski uber-naked, czyli S1000R. Co można powiedzieć o takiej maszynie, jeżeli nie można się nią przejechać?
- Że wygląda jak zupełnie nie-uber-naked, a w jego stylistyce nie znajdziecie ani jednego   fajerwerka, który zdradzałby potencjał maszynerii. Dla mnie to akurat jest zaletą.
- Że byłby dla mnie niewygodny podczas stania na światłach. To akurat jest wadą.
- Że „R” na baku ma krój bardzo podobny do tego „R”w starych Gixach, co nie jest ani zaletą, ani wadą.

Druga maszyna, którą się nie przejechałem, to R-NineT. Mało tego, nawet na nią nie wsiadłem, ale nie za sprawą jakiegoś tłoku wokół beemkowego retro-bajka, a z powodu doznań wizualnych. Po prostu to, co widziałem stało w jawnej opozycji do marketingowego retro-wizerunku tej maszyny, który nawet podczas "okazania" starano się prezentować na sporych rozmiarów monitorze. Pomimo powtarzanej w pętli, wciąż tej samej fabule pokazującej pojeżdżawkę customowych cafe-racerów, pośród właścicieli których uznanie budzi motocyklista pojawiający się na rzeczonym Bawarczyku, nie mogłem w tej maszynie dopatrzyć się niczego pasującego do klimatu retro, poza ogólną koncepcją maszyny. O ile z daleka całość wydaje się wpasowywać w nurt, o tyle już z odległości jakichś dwóch metrów cały czar pryska rozgoniony, między innymi, przez ordynarnie plastikowe uchwyty przedniego błotnika, równie plastikowy kanał dolotowy airboxa i te dziwne kawałki błyszczącego tworzywa po obydwu stronach kanapy. Sorry BMW, nie mój taki klimat.

I tak, kiedy po wypiciu darmowego alkoholu i wydrenowaniu akumulatora (tudzież znudzeniu) zabawami z regulowaną szybą towarzystwo zaczęło się rozchodzić doszedłem do wniosku, że imprezy jednak nie zaliczę do nieudanej. A to za sprawą interesujących pogaduszek z Maćkiem oraz kilkoma innymi uczestnikami spotkania, u których zauważyłem ciekawą regularność. Wszyscy oni albo już byli na szkoleniu organizowanym przez 3MM, albo się wybierali, albo właśnie podczas tej imprezy ustalali rezerwację. Reszta towarzystwa była równie interesująca, co elektryczna szybka, którą się podniecali. A przynajmniej tak mi się o suchym pysku wydawało.

A o crowdfundingu będzie następnym razem.

LwG. Do zobaczenia na trasie.

P.S. Oczywiście, nieustająco zapraszam na kaskiemwmur.pl