riderblog - motoblogi społecznoœci scigacz.pl

Dzień matki to taka okazja, przy której co roku pakuję się z całą rodzinką do puszki i ruszam w dwudniowy objazd z Pomorza na Kujawy i z powrotem. Przyczyna jest raczej oczywista, chodzi o odwiedzenie obydwu Rodzicielek.

A skoro odwiedzam Mamę, to odwiedzam też i Tatę, który jako były motocyklista, wciąż trzyma w garażu dwa kółka spięte wściekle żółtymi plastikami, kryjącymi silnik o pojemności całkowitej równej ogonkowi z pojemności Dziadka Gixa... Ktoś się zorientował, że chodzi o 50ccm?

Cóż, potwór mocy czy momentu to to nie jest, ale doskonale wywiązuje się z zadań narzuconych mu przez mego rodziciela, a do których należą: Wożenie właściciela na grzyby, oraz wożenie właściciela na ryby. Rzadziej do najbliższego sklepu (na ryby i grzyby jest bliżej).

Rodzice mają też ogród, a w nim równiutko przyciętą trawę i mnóstwo krzewów, z których to jesienną porą ich wnuki (w tej liczbie moje szkodniki) wsuwają świeżutkie owoce.

Ale do czego może się przydać motocykliście nawykłemu do olejowych pieców żółta zaliczka na motocykl z łysymi oponami, krzewy i drzewa rosnące gęsto na trawniku, który w dodatku jest mokry po chwile wcześniejszym deszczu? Cóż, może nie uwierzycie, ale taki zestaw to przepis na pierwszorzędną zabawę!

Ciasne nawroty, powerslidy (tak, na sqcie!), ciągłe i bardzo dynamiczne balansowanie ciałem, a do tego uwaga napięta do granic przy hamowaniach (niemal każde z uślizgiem tyłu)! Dodajcie do tego małe hopki, czasami lekko pod, czasem z górki, a wszystko na nawierzchni miękkiej i śliskiej.

A przy całej tej zabawie da się nie zaliczyć ani jednej gleby, a to ze względu na znikome prędkości, przy których każdą sytuację podbramkową załatwia postawienie nogi na ziemi!

Poświęciłem na tą zabawę jakieś pół godziny, po czym doszedłem do wniosku, że nawet zupełnie seryjny sqt o znikomej pojemności i takiej samej mocy może dać kupę frajdy tyle, że wcale nie na asfalcie. I od kilku dni, gdy widzę jakiegoś młodzika, jak piłuje pięćdziesiątkę po ulicy, kładąc się na kierownicy dla zredukowania oporu powietrza, coś we mnie krzyczy: „Robisz to źle!”

Dla tego mam apel do sqtermanów. Jeżeli chcecie zakosztować prawdziwej frajdy z jazdy waszymi sprzętami, a przy okazji poczuć przedsmak tego, co się stanie jak wsiądziecie na naprawdę mocne maszyny, zamiast kręcić się po osiedlowych uliczkach, poszukajcie kawałka w miarę równej łączki i wybierzcie się tam zaraz po deszczu. Zapewniam, będzie się działo!

A cała ta sprawnościówka na dwóch kołach prowadzi mnie w kierunku gymkhany, z powodu której warto będzie niedługo pojawić się w Trójmiescie. Szczegóły wkrótce...

A oto i sprawca mojego jedynego ostatnio banana motocyklowej proweniencji. Panie i Panowie: Yamaha Slider!

LwG. Pojemność to nie wszystko, jest jeszcze przyczepność.

P.S. A o remoncie Dziadka Gixa napiszę, jak mi już wkurw zelżeje.